Eerste bericht uit Malawi!

Lieve allemaal,

Daar zit ik dan! In Malawi! Na dik een week geen internet te hebben gehad, kan ik nu eindelijk een berichtje plaatsen. Sorry dat het zo lang duurde!

Inmiddels zitten we op Matunkha. We zijn sinds maandag echt begonnen op een van de twee scholen waar we gaan werken. De Pharasito-school is een school met ongeveer 350 kinderen. Toen ik er maandag voor het eerst kwam, schrok ik best wel. Standard 1, de kleuters zeg maar, zaten met zo’n 65 kinderen in een leeg lokaal. Geen spullen, geen tafels, alleen een krijtbordje. Best pittig. Toch hebben de docenten het op papier best goed voor elkaar. Ze schrijven voor iedere les de doelen en de stappen op. In Nederland gaat dit allemaal op de computer, hier schrijft men het gewoon in een schriftje. Ook is er door de overheid heel duidelijk gesteld wat er in welke periode geleerd moet worden. Best goed geregeld, zou je zeggen. Op papier is het heel wat. Toch is het enorm lastig om uit te voeren. Ze hebben hier maar weinig materialen. Daardoor is het voornamelijk veel mondeling onderwijs en vinden leerkrachten het lastig om lessen echt interessant te maken. Ze hebben genoeg ideeën maar vinden het lastig om uit te voeren. Daarom gaan Arjan en ik proberen hier een steentje aan bij te dragen. Arjan gaat zich voornamelijk richten op rekenen, ik op expressive arts (en dan voornamelijk muziek/drama). We hebben de afgelopen dagen vooral geobserveerd hoe er hier les wordt gegeven. Maandag ga ik mijn eerste lessen hier geven in standard 6 en 7. Zo kunnen de leerkrachten zien hoe wij het in Nederland doen. Aan de hand daarvan zullen we in gesprek gaan om te kijken wat de leerkrachten precies willen leren en hoe wij ze daarbij kunnen gaan helpen. Kortom: maandag zal het plan waarschijnlijk nog concreter worden.

Verder is Malawi echt een prachtig land. Het is echt zoals je Afrika voorstelt: veel droogte, heuvels en erg warm. De komende weken zal het hier alleen nog maar warmer worden dus ik ben nu al erg blij met het ventilatortje op mijn kamer! Er zijn hier ook enorm veel insecten! En niet lieve kleine torretjes zoals in Nederland. Nee, ze zijn enorm. En laat ik nu net een grote dierenvriend zijn. Gillend roep ik Arjan steeds als de huismuis weer is verschenen. Ik ben niet echt een held geloof ik ;)

Een paar andere feiten van Malawi op een rij:
1. Het is al om 10 uur warm. Dat duurt tot een uur of 4. Ook is het al heel snel donker. Om half 6 begint het te schemeren en om 6 uur is het donker. Daarom begint de dag hier ook al vaak om 6 uur en lig je om 9 uur al in bed. Een heel ander ritme dus!
2. Je kunt hier prachtig sterren kijken. Je ziet er zoveel meer dan in Nederland. De Melkweg is ook goed zichtbaar. Als de maan er is, geeft het daadwerkelijk licht.
3. De stroom valt hier minstens twee keer per dag uit. Helemaal fijn als het ’s avonds gebeurt als je naar bed toe wilt gaan. Ook internet is verschrikkelijk. Ik heb een keer anderhalf uur op internet gezeten en in die tijd heb ik wel helemaal mijn mail kunnen openen. That’s it. Ik zeg er bij: ALS we al internet hebben. We hebben dus hiervoor al dik een week helemaal geen internet gehad. Toch wel een beetje vervelend omdat ik wel mijn blog een beetje bij wil houden.
4. Ik wen snel aan alles hier maar aan één ding wen ik nooit: beesten. De muis is weer gespot, net zoals de vele kakkerlakken. De eerste kikker heb ik eigenhandig buiten gezet. Wat een heldendaad, he?
5. De mensen zijn hier ongelofelijk vriendelijk. Er wordt altijd gegroet, ook al ken je elkaar niet. Als je dan ook nog vraagt hoe het met de ander gaat, word je erg gewaardeerd. Kun je het als ‘asungu’ (blanke) ook nog in het Chitumbuka (de stamtaal), dan word je op handen gedragen.
6. Naar huis bellen doet me goed. Ik heb nog geen heimwee maar kan soms best wel even een oppepper gebruiken. Even de stemmen horen van je ouders, broertje en zusje maken me dan echt gelukkig.
7. We hebben een echte mangoboom in de tuin. Ik hoop dat we de vruchten nog kunnen eten voordat we weg gaan, want de mango’s beginnen nu een beetje te groeien.

Verder ben ik vooral heel blij dat ik hier ben. Er is hier zoveel te doen en te ontwikkelen! Ik weet dat ik niet te veel moet verwachten, maar ik zou blij zijn als we in drie maanden toch wel iets kunnen betekenen voor het onderwijs op de twee
scholen. Je merkt dat de leerkrachten vooral heel blij zijn dat je er bent. Ze zien het echt als een zegen van God. Steeds wordt er benadrukt dat ze God danken voor je aanwezigheid. Toch wel heel bijzonder.

Vandaag zijn we een dagje vrij wat maakt dat we even rustig onze lessen kunnen gaan voorbereiden en een beetje bij kunnen komen. Al die nieuwe indrukken vind ik soms best vermoeiend. Ook ben ik vorige week ziek geweest waardoor ik me nog niet helemaal fit voel. Even rustig aan doen is dus wel lekker, zeker in deze hitte.

Het spijt me trouwens als ik niet op al jullie berichtjes reageer. Ik vind ze wel ontzettend leuk en geniet er enorm van! Ik zal proberen een beetje te reageren, maar dat is dus wel een beetje lastig met het internet hier ;) Ik ben al een paar uur bezig met deze blog uploaden!

Nou, volgens mij zijn jullie weer een beetje op de hoogte! Ik denk veel aan Nederland, maar ik ben voel me gezegend dat ik hier mag zijn. Malawi zit nu al in mijn hart!

Veel liefs,
Mirjam